Tuchtrecht: De zaak over een Babylonische spraakverwarring
Blog van Bas Martens en Suzanne Hendrickx over de uitspraak van de Tuchtcommissie NIVRE 1066638-1153198 d.d. 29 juli 2025
Van een ‘Babylonische spraakverwarring’ (Genesis 11) is sprake wanneer mensen elkaar niet begrijpen, elkaar niet verstaan, of door elkaar heen praten, waardoor communicatie mislukt.
In deze uitspraak, gedaan door de Tuchtcommissie NIVRE op 29 juli 2025, kreeg de door klager ingeschakelde contra-expert te maken met een rammelende recreatiewoning en een gefrustreerde eigenaar. De contra-expert stelde een rapportage op die afweek van de rapportage van de verzekeringsexpert. Tot zover niks bijzonders, maar vanaf dat moment ging niets meer volgens het boekje en leidde een onduidelijk schadebedrag, gebrekkig onderzoek én een flinke miscommunicatie tot een gegronde klacht. Wat ging er mis en waar moet je als NIVRE-expert vooral op letten?
De klager in deze zaak voelde zich niet gehoord en vond de communicatie over de zaak belabberd: geen reactie meer op vragen, geen toegang tot het dossier en vooral veel onduidelijkheid over hoe bepaalde schadebedragen tot stand waren gekomen. Dat frustreerde de klager, die al niet blij was met het proces en bovendien moeite had met de Nederlandse taal, nog meer.
Klager stelde in eerste instantie dat tussen de verzekeringsexpert en de contra-expert geen akte van disakkoord was getekend, maar nadat hij de akte uiteindelijk ontving, was het hem helemaal niet duidelijk waar de daarin opgenomen schadebedragen vandaan kwamen. De contra-expert gaf aan dat hij klager zo goed mogelijk en ondanks de taalbarrière had proberen te informeren. Toen hij het dossier in behandeling nam eind 2023 was er echter al sprake van een vergevorderde discussie met de verzekeringsexpert en van grote frustratie bij klager. Er werd geprobeerd om tot een rechtvaardige schadevaststelling te komen, maar dat lukte niet. Het bleek bovendien niet mogelijk om de recreatiewoning te bezoeken. Dat maakte het werk van de contra-expert niet gemakkelijker. De contra-expert kwam zelf niet naar de zitting van de tuchtcommissie, maar werd vertegenwoordigd door zijn leidinggevende. Die wist echter ook niet in welke context een in de rapportage opgenomen bedrag was genoemd.
De tuchtcommissie stelde vast dat de communicatie niet helder en eenduidig was. Zo was er per ongeluk een e-mail gestuurd waarin stond dat de klager akkoord moest gaan met een schadebedrag van €64.000, terwijl dat helemaal niet het voorstel van de verzekeringsexpert was. Verder passeerden verschillende bedragen (€65.000, €64.000, €46.116,73) de revue. Dat riep begrijpelijk verwarring op bij klager.
Daarnaast was het rapport van de contra-expert ook niet volledig: er werd aanbevolen alsnog een bouwkundig constructeur in te schakelen, maar dat gebeurde niet. Daarmee bleef de vraag of de woning ‘total loss’ was onbeantwoord, terwijl juist dáár de hele discussie om draaide. Volgens de tuchtcommissie had van een zorgvuldig expert verwacht mogen worden dat dit onderzoek daadwerkelijk was uitgevoerd, zeker omdat dit cruciaal zou zijn voor de schaderegeling.
Interessant punt in deze uitspraak betrof het beroep op niet-ontvankelijkheid van de klacht. De contra-expert had dat beroep namelijk niet bij de eerste gelegenheid gedaan, zoals is voorgeschreven, maar pas nadat hij al inhoudelijk had gereageerd op de klacht. Om die reden werd het beroep op niet-ontvankelijkheid niet toegewezen. Termijnen in het reglement van de tuchtcommissie moeten dus goed in de gaten worden gehouden!
Voor de expert draaide de zitting uit op een berisping en het terugbetalen van het klachtengeld. Maar de uitspraak benadrukt ook het belang van heldere communicatie over schadebedragen en geeft een duidelijke aanwijzing: Als je nader onderzoek aanbeveelt, laat dat dan ook uitvoeren vóórdat je het dossier afrondt.
Hier lees je alle blogs van Bas Martens en Suzanne Hendrickx over uitspraken van de Tuchtcommissie NIVRE. Bas en Suzanne zijn onder meer adviseur compliance voor advocatenkantoren en docent tuchtrecht.
