Tuchtrecht: Spraakverwarring over gestolen paardenzadels
Hierbij een samenvatting van de uitspraak van de Geschillencommissie met nummer 807093/1124586 van 28 augustus, verzonden op 5 november.
Hebt u enig idee wat een paardenzadel kost? Dat zijn geen grappen. De prijzen voor een topzadel kunnen oplopen tot duizenden euro’s. Of het in deze tuchtzaak om topzadels ging is niet bekend. Waarschijnlijk wel, want de verzekering werd ingeschakeld toen ze gestolen werden. Een NIVRE-expert ging ter plaatse om onderzoek te verrichten en een expertiserapport uit te brengen. De expert werd ingeschakeld door de verzekeraar van de benadeelde. Hij kreeg de opdracht mee om ook te onderzoeken ‘of de zadels wel eens bij verzekerde thuiskomen en wanneer voor het laatst’.
De zadels en toebehoren waren ten tijde van de inbraak opgeslagen op het terrein van kennissen. Klager verklaarde ter zitting dat de zadels op de schadelocatie aanwezig waren omdat hij in die periode op het huis van die kennissen paste. De expert hoorde had bij het onderzoek verzekerde horen zeggen dat de zadels alleen op die locatie werden bewaard en niet thuis. Zo schreef hij het op in zijn rapport.
Enkele weken na het verschijnen van het rapport verzocht de verzekerde om aanpassing. Volgens hem werden de zadels wel degelijk thuis bewaard. De expert weigerde aanpassing. Hij keek nog in zijn aantekeningen en daarin stond ‘liggen altijd hier’.
De verzekerde klaagde erover dat de expert zijn rapport niet met de vereiste zorgvuldigheid had opgemaakt. De Tuchtcommissie stelde ter zitting de nodige vragen maar kon uit die antwoorden niet opmaken op welke wijze de vraag door de expert was gesteld en hoe het antwoord luidde. De vraag of de zadels ook wel eens thuisbleven werd niet opgehelderd. Dat was wel een belangrijk punt voor de dekking.
De Tuchtcommissie oordeelde dat van een expert mag worden verwacht dat hij op zorgvuldige wijze informatie verzamelt en verifieert, zonder sturende vragen te stellen of het antwoord te beïnvloeden. Daarbij hoeft hij niet steeds uit te leggen waarom hij een bepaalde vraag stelt. Van de verzekerde mag worden verwacht dat hij zijn verzekeringspolis kent. Te veel uitleg over achtergrond en doel van de vraag door de expert kan het risico meebrengen dat het antwoord wordt beïnvloed en de verzekerde zijn antwoord afstemt op de situatie waarin er dekking is van zijn schade door de verzekering. Dat is niet de bedoeling.
Daarmee werd maar weer eens duidelijk dat een verzekerde moet beseffen dat hij in het ongetwijfeld vriendelijke gesprek met de expert de juiste antwoorden op vragen moet geven. Hij kan daar later niet op terugkomen. De Tuchtcommissie wilde hem best op zijn woord geloven, maar kon ook niet vaststellen dat de deskundige onzorgvuldig had gerapporteerd. Er stond wel een fout in het rapport, maar die was niet tuchtrechtelijk verwijtbaar. Klacht ongegrond.